تیرهای لعنتی
این تیرها که می کشد سرم
ترکش های نبودن توست،
ولی می دانم
تمام تیرهایم فردا تمام می شود،
آماده ام تا با دست خالی
مغلوب شوم.
م.الف
جمعه 30 /4/91
+ نوشته شده در جمعه سی ام تیر ۱۳۹۱ ساعت 23:4 توسط م . تمیم
|
تمام جوب های شهر
از خیابان رد که میشد
صاعقه میزد،
پاهایش تمام جوبها را
فاحشگی کرده بود.
بی آنکه بداند
همیشه از ماتم حرف میزند
و من هم همیشه
ماتم میبرد.
صاعقه که میزند
از پشت پنجره
سرم را
درون جوب میاندازم
تا مغزم
فاحشهخانة قدمهایش شود.
م.الف
13/4/1391
ساعت: 01:09 بامداد
+ نوشته شده در سه شنبه سیزدهم تیر ۱۳۹۱ ساعت 1:17 توسط م . تمیم
|
رولت روسی
گاز میگرفت گلویش را
بغض اسفناک فقدان،
تق
.
.
فاجعه چیز عجیبی نبود،
تق
.
.
همین بازی مسخره بود
همین رولت روسی
که گاز میگرفت گلویش را
بغض اسفناک فقدان.
م.الف
29/3/1391
ساعت: 20:12
+ نوشته شده در سه شنبه سی ام خرداد ۱۳۹۱ ساعت 2:35 توسط م . تمیم
|
از تو و میانمایگی زمانه
در آسمان کدامین پنجره بغض کردهای
که چشمانت چنین سرخ گشتهاند بانو؟
امشب هم میگذرد
تا دوباره
همهچیز بهسان همیشه
میانمایه شود.
لحظهای رویت را از آسمان بگیر
زمین مرگبار تشنة نگاه توست
و بدان همین نگاه
نوری میشود
تا جوانهای از میان کفن
سر بر آورد.
م.الف 27/3/1391
ساعت: 00:57 بامداد
+ نوشته شده در شنبه بیست و هفتم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 1:3 توسط م . تمیم
|
باد-بان
بادْ شکست میآورد
با خودش،
رفتیم بادی به سر وکلهمان بخورد...
م.الف
جمعه ۲۶/۳/۱۳۹۱
ساعت: ۰۱:۲۴ بامداد
+ نوشته شده در شنبه بیست و هفتم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 0:38 توسط م . تمیم
|
در سوگ سوگند
سوگند به همین گندی که زدم
در سوگ سویههای نگاهت
خواهم ماند.
در این شب بیانتها
گندابههای صورتم را
تف میکنم به زمین،
که هم تو از آنی و
هم من.
دستانم دیگر آویزان شدهاند
به دور گردنم،
تو فقط لگد آخر را بزن.
و تمام.
م.الف
10/3/1391
ساعت: 23:39
+ نوشته شده در چهارشنبه دهم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 23:42 توسط م . تمیم
|
جنگلیِ بی جنگل
روباه افیونی
فریب نمیدهد
زاغک دودآلوده را
در هوای شهر،
و من هم تو را
بر بلندای برج.
م.الف
6/3/1391
ساعت: 44:00 بامداد
+ نوشته شده در شنبه ششم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 1:34 توسط م . تمیم
|
ماورای تخت
ظهر خوابیده بود
کنار تخت،
پنجره هوا را تصفیه میکرد
لابلای دود،
همهچیز عریان
ماورای تخت
تا سقف میرسید
امتدادِ تن
پایش به زمین
در کنار تخت
دودش به کنار
انحنای روز
همهچیز اینجا، ماورای تخت
با تو صرف میشد
با ضمیر «من».
م.الف
1/3/1391
ساعت: 51:00 بامداد
+ نوشته شده در دوشنبه یکم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 0:53 توسط م . تمیم
|
باهمان کنار پل
پُل از کنار میگذرد
و ما کنار میایستیم،
تا رد شود و در
کنار ایستاده باشیم،
دزدکی بوسهای برباییم
و به کنار تکیه دهیم
و پل
در کنار ما آوار شود و
ما آرام.
م.الف
26/2/1391
ساعت: 23:02
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت 23:6 توسط م . تمیم
|
